Kilka słów na temat Rzeżuchy

Wielkimi krokami zbliża się Wielkanoc i z tej okazji chciałam napisać kilka postów o magii i tradycjach tego okresu. Post na temat rzeżuchy planowo miał zostać opublikowany wczoraj, niestety, los sprawił, że na moment cała Europa wstrzymała oddech i oczy wszystkich, w tym także moje były skierowane na płonącą Naszą Damę w Paryżu, co opóźniło publikację.

Przechodząc jednak do głównego tematu, to nie wiem czy wiecie, ale rzeżucha inaczej jest zwana pieprzycą siewną i należy do roślin kapustowatych. Jej lecznicze działanie znali już starożytni Egipcjanie. Europejczycy natomiast poznali ją dopiero w XVII wieku, kiedy to jako symbol odradzającego się po zimie życia oraz zmartwychwstania Jezusa Chrystusa zaczęła pojawiać się na wielkanocnych stołach.

Dlaczego warto jeść rzeżuchę?

• Jest źródłem cennych składników odżywczych, np. witamin: A, B, C, K oraz wapnia, żelaza, magnezu, potasu, cynku, betakarotenu, fosforu i jodu w łatwo przysfajalnej postaci.
• Ze względu na to, że chodujemy ją sami nie posiada sztucznych substancji.
• Wzmacnia naczynia krwionośne.
• Obniża poziom glukozy we krwi.
• Wzmacnia skórę, włosy, paznokcie, mięśnie oraz kości.
• Jest dobrym zamiennikiem soli.
• Działa moczopędnie.

Jak uprawiać rzeżuchę?

• Kup nasiona (cena ok. 4 zł).
• Przygotuj duże i płaskie naczynie np. średniej wielkości talerzyk
• Dno wyłóż wilgotną watą lub ligniną.
• Wysiej nasiona - gęsto, ale tak by nasionka nie wchodziły jedno na drugie.
• Naczynie postaw w ciepłym i nasłonecznionym miejscu.
• Codziennie spryskuj rzerzuchę wodą, najlepiej użyć spryskiwacza.
• Aby przyspieszyć kiełkowanie okryj rzeżuchę folią i zrób w tej folii dziurki, by roślina miała dostęp do powietrza.

Kiedy kiełki będą miały 4 - 5 cm można je ścinać i jeść. Smacznego!

Źródła: Fakt.pl, Wyborcza.pl